Prof Dr M Yildiz Hosgoren'in 'Jeomorfolojinin Ana Çizgileri 1' kitabı, jeomorfoloji biliminin temel prensiplerini ve uygulamalarını ele alan kapsamlı bir eserdir. Bu kitap, jeomorfolojinin disiplinlerarası yapısını vurgulayarak, yeryüzü şekillerinin oluşum süreçlerini, jeolojik zaman ölçeğinde evrimini ve insan faaliyetleriyle etkileşimini detaylı bir şekilde inceler. Kitabın ilk cildinde, jeomorfolojinin tanımı, tarihçesi ve temel kavramları ele alınır. Yazar, jeomorfolojinin coğrafya, jeoloji ve çevre bilimleriyle olan ilişkisini açıklayarak, okuyucuya disiplinin geniş kapsamını sunar. Temel bölümlerde, endojen ve ekzojen süreçler detaylandırılır: Tektonik hareketler, volkanizma, erozyon, sedimentasyon ve hava koşullarının yeryüzü şekillerine etkisi gibi konular, bolca diyagram, harita ve örneklerle desteklenir. Örneğin, dağ oluşumundan ovaların evrimine kadar çeşitli jeomorfik formasyonlar incelenir. Kitap, teorik bilgiyle pratik uygulamaları birleştirerek, saha çalışmaları ve laboratuvar analizleri için rehberlik eder. Tema olarak, jeomorfolojinin dinamik bir bilim olduğu ve iklim değişikliği, doğal afetler gibi güncel sorunlarla bağlantılı olduğu vurgulanır. Yazar, sürdürülebilir kalkınma bağlamında jeomorfik risklerin yönetimini tartışır, örneğin sel, heyelan ve kıyı erozyonu gibi olayların jeomorfolojik temellerini açıklar. Hedef okur kitlesi, başta coğrafya ve jeoloji öğrencileri olmak üzere, akademisyenler, çevre mühendisleri ve doğa bilimleriyle ilgilenen profesyonellerdir. Lisans ve lisansüstü düzeyde ders kitabı olarak kullanılabilir; aynı zamanda jeomorfolojiye giriş yapmak isteyen meraklılar için erişilebilir bir kaynaktır. Kitabın dili akademik ancak anlaşılır olup, teknik terimleri açıklayıcı notlarla destekler. Benzer eserler arasında, klasik jeomorfoloji kitapları gibi Arthur N. Strahler'ın 'Physical Geography' veya Robert S. Anderson ve Suzanne P. Anderson'ın 'Geomorphology: The Mechanics and Chemistry of Landscapes' yer alır. Türk literatüründe ise, Hüseyin Turoğlu'nun jeomorfoloji çalışmaları veya genel coğrafya kitapları ile paralellik gösterir. Bu kitap, jeomorfolojinin ana hatlarını çizerken, okuyucuyu daha ileri araştırmalara teşvik eder. Detaylı özet olarak, birinci bölümde jeomorfolojinin felsefesi ve yöntemleri; ikincisinde litosferin yapısı; üçüncüsünde hidroloji ve jeomorfoloji ilişkisi; dördüncüsünde biyomorfoloji unsurları işlenir. Her bölüm, vaka çalışmalarıyla zenginleştirilmiştir: örneğin, Toros Dağları'nın tektonik jeomorfolojisi veya Karadeniz kıyılarının erozyon dinamikleri. Kitap, 300 sayfayı aşan hacmiyle, kapsamlı bir referans kaynağıdır ve görsel materyallerle (fotoğraflar, şemalar) desteklenir. Tema derinliğinde, jeomorfolojinin sadece betimleyici değil, analitik bir bilim olduğu vurgulanır; matematiksel modeller ve GIS teknolojilerinin kullanımı önerilir. Hedef okur için, pratik egzersizler ve tartışma soruları eklenmiştir, bu da eğitimsel değeri artırır. Benzer kitaplara kıyasla, bu eser Türk coğrafyasına özgü örneklerle yerel bağlam sağlar, örneğin Anadolu'nun jeomorfik çeşitliliği. Yazarın uzmanlığı, konuyu otantik ve güncel kılar. Kitabın genel yapısı, jeomorfolojinin evrensel ilkelerini yerel uygulamalarla harmanlar, böylece okuyucuya hem teorik hem pratik bir bakış açısı sunar. İklim değişikliğinin jeomorfik süreçlere etkisi gibi çağdaş temalar, kitabın güncelliğini pekiştirir. Sonuç olarak, 'Jeomorfolojinin Ana Çizgileri 1', jeomorfolojiye dair temel bir başucu kitabıdır ve disiplinin geleceğine dair vizyonlar içerir.

Prof Dr M Yildiz Hosgoren, Türk coğrafya ve jeomorfoloji alanında önde gelen akademisyenlerden biridir. 1960'larda doğan Hosgoren, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Bölümü'nde lisans eğitimini tamamladıktan sonra, aynı üniversitede yüksek lisans ve doktora çalışmalarını jeomorfoloji üzerine yoğunlaşarak sürdürdü. Doktora tezi, Anadolu'nun tektonik jeomorfolojisi üzerineydi ve bu çalışma, bölgesel jeolojik oluşumların anlaşılmasına önemli katkılar sağladı. Kariyerinin başlarında, çeşitli üniversitelerde öğretim görevlisi olarak görev aldı; 1990'larda doçent, 2000'lerde profesör unvanını elde etti. Uzun yıllar Ege Üniversitesi'nde jeomorfoloji kürsüsünü yönetti ve sayısız lisansüstü öğrenciye mentorluk yaptı. Hosgoren'in akademik üslubu, bilimsel titizlikle birleşen erişilebilirlik üzerine kuruludur; karmaşık jeomorfik süreçleri sade bir dille anlatır, teknik terimleri günlük örneklerle somutlaştırır. Bu yaklaşım, onun eserlerini hem öğrenciler hem de profesyoneller için vazgeçilmez kılar. Önemli eserleri arasında, 'Jeomorfolojinin Ana Çizgileri' serisi (1, 2 ve 3. ciltler) öne çıkar; bu seri, jeomorfoloji eğitiminin temel taşlarından biridir. Diğer eserleri: 'Türkiye'nin Jeomorfolojisi', 'Doğal Afetler ve Jeomorfoloji', 'Çevre Jeomorfolojisi' gibi kitaplar; ayrıca çok sayıda makale ve konferans bildirisi yayımlamıştır. Ödülleri arasında, Türk Coğrafya Kurumu'nun 'Yılın Akademisyeni' ödülü (2005), Ege Üniversitesi Bilim Ödülü (2010) ve uluslararası düzeyde, Avrupa Jeomorfoloji Birliği'nden takdir belgesi (2015) yer alır. Hosgoren, 1990'lar ve 2000'ler döneminde, Türkiye'de jeomorfoloji disiplinini modernize eden isimlerden biridir; GIS ve uzaktan algılama teknolojilerini jeomorfik araştırmalara entegre etmesiyle tanınır. Dönem olarak, post-modern jeomorfolojinin yükselişiyle örtüşen kariyeri, disiplinin iklim değişikliği ve sürdürülebilirlik gibi güncel sorunlarla bağlantısını vurgular. Hosgoren, saha çalışmalarıyla ünlüdür; Anadolu'nun çeşitli bölgelerinde yürüttüğü projeler, jeomorfik haritaların oluşturulmasına katkı sağlamıştır. Üslubunda, empirik verilere dayalı analiz ön plandadır; teoriyi pratikle birleştirir. Emekliliğine rağmen, danışmanlık ve yayıncılık faaliyetlerine devam eder. Onun çalışmaları, Türk jeomorfoloji literatürünü zenginleştirmiş, uluslararası standartlara taşımıştır. Hosgoren'in mirası, disiplinin geleceğini şekillendiren eğitimci kimliğinde yatar.