Mahmud Erol Kılıç'ın 'Sufi ve Şiir' kitabı, tasavvuf geleneği ile şiir sanatının kesişim noktasında derinlemesine bir inceleme sunan önemli bir eserdir. Kitap, sufizmin şiirsel ifadeleri nasıl şekillendirdiğini, tasavvufi düşüncenin edebiyat üzerindeki etkilerini ve bu iki disiplinin birbirini nasıl beslediğini ele alır. Yazar, klasik Türk-İslam edebiyatından örneklerle, Mevlana Celaleddin Rumi, Yunus Emre, Fuzuli gibi büyük sufi şairlerin eserlerini analiz eder. Kitabın özeti, sufizmin mistik boyutunu şiirin estetik ve duygusal gücüyle birleştirerek, okuyucuya ruhsal bir yolculuk vadeder. İlk bölümde, sufizmin temel kavramları –aşk, vahdet-i vücud, fenafillah– şiirsel metaforlar üzerinden açıklanır. Örneğin, Mevlana'nın Mesnevi'sinden alıntılarla, şiirin nasıl bir manevi eğitim aracı olduğu tartışılır. İkinci bölüm, Osmanlı döneminden modern Türk şiirine uzanan bir yelpazede, sufizmin izlerini sürer; Yahya Kemal, Ahmet Hamdi Tanpınar gibi şairlerin eserlerinde gizli tasavvufi unsurlar ortaya konur. Üçüncü bölüm ise, şiirin sufizmi yayma rolüne odaklanır, divan edebiyatının alegorik yapısını inceler. Kitabın temaları arasında manevi aşkın evrenselliği, şiirin dönüştürücü gücü, kültürel mirasın korunması yer alır. Tasavvufun soyut kavramlarını somutlaştıran şiir, okuyucuya içsel bir aydınlanma sunar. Hedef okur kitlesi, edebiyat meraklıları, tasavvuf araştırmacıları, spiritüel arayış içindeki entelektüeller ve Türk kültürüne ilgi duyanlardır. Bu kitap, akademisyenler için kaynak niteliğindeyken, genel okuyucuya ilham verici bir okuma deneyimi sağlar. Benzer kitaplar arasında Annemarie Schimmel'in 'Müslüman Edebiyatında Mistik Boyut' ve Talat Sait Halman'ın 'Sufi Şiiri' gibi eserler sayılabilir; ayrıca William Chittick'in Rumi üzerine çalışmaları da paralellik gösterir. Kitap, sufizmin şiirle iç içe geçmiş halini, çağdaş bağlamda yorumlayarak, modern insanın manevi boşluğuna hitap eder. Yazarın akademik birikimi, metni hem derin hem erişilebilir kılar. Detaylı analizlerde, şiirlerin orijinal metinleri ve çevirileriyle desteklenir, bu da kitabı değerli bir referans yapar. Sufi ve Şiir, sadece bir inceleme değil, aynı zamanda bir davetiyedir; okuyucuyu şiirin ritmiyle tasavvufun sonsuzluğuna çeker. Bu eser, Türk edebiyatının gizli hazinelerini gün ışığına çıkarırken, evrensel bir mesaj verir: Şiir, ruhun aynasıdır. Kitabın yapısı, giriş, ana bölümler ve sonuçtan oluşur; sonuç kısmında, sufizmin geleceği ve şiirin rolü üzerine öngörüler sunulur. Bu sayede, kitap zamansız bir nitelik kazanır. Hedef okur için, özellikle stresli modern hayatta manevi sığınak arayanlar için idealdir. Benzer eserlerle kıyaslandığında, Kılıç'ın kitabı daha çok Türk odaklıdır ve yerel bağlamı vurgular. Özetle, 'Sufi ve Şiir', tasavvufi şiirin labirentlerinde gezdiren, aydınlatıcı bir başyapıttır.

Mahmud Erol Kılıç, Türk akademisyen, yazar ve tasavvuf araştırmacısıdır. 1960'larda doğan Kılıç, İstanbul Üniversitesi'nde felsefe ve din bilimleri alanında eğitim aldı, ardından doktora yaparak tasavvuf tarihi üzerine uzmanlaştı. Kariyeri boyunca, İbn Arabi, Mevlana ve Osmanlı tasavvufu üzerine pek çok makale ve kitap yazdı. 'Sufi ve Şiir' kitabının yazarı olarak, edebiyat ve mistisizm kesişiminde özgün bir üslup geliştirdi. Biyografisi, geleneksel İslami ilimlerle modern akademik yöntemleri birleştiren bir köprüdür; gençliğinde sema törenlerine katılarak sufizmi içselleştirdi, bu deneyimlerini eserlerine yansıttı. Üslubu, akademik titizlikle şiirsel bir akıcılığı harmanlar; karmaşık tasavvufi kavramları sade, etkileyici bir dille aktarır, okuyucuyu sürükler. Önemli eserleri arasında 'İbn Arabi ve Vahdet-i Vücud', 'Mevlana'dan Günümüze Tasavvuf', 'Osmanlı'da Sufi Kültürü' ve 'Şiirde Mistik Aşk' yer alır; bunlar, Türk entelektüel çevresinde referans kaynaklarıdır. Ödüllerine gelince, Türkiye Yazarlar Birliği'nden Tasavvuf Edebiyatı Ödülü ve çeşitli akademik burslar aldı; uluslararası konferanslarda konuşmacı olarak tanındı. Dönemi, 20. yüzyıl sonu ve 21. yüzyıl başı postmodern manevi arayışların yükseldiği bir çağdır; Kılıç, bu dönemde sufizmi Batı'ya tanıtan köprülerden biri oldu. Eserlerinde, geleneksel metinleri çağdaş sorunlarla ilişkilendirir, örneğin küreselleşme karşısında manevi kimliğin korunmasını vurgular. 'Sufi ve Şiir'de üslubu, şiir alıntılarıyla zenginleşir, okuyucuya estetik bir zevk sunar. Kılıç'ın önemi, tasavvufu popülerleştirmeden derinleştirmesindedir; eserleri, hem öğrenciler hem uzmanlar için vazgeçilmezdir. Biyografik detaylar, onun seminerler ve TV programlarıyla halka indiğini gösterir. Önemli eserleri, tasavvufun felsefi boyutunu aydınlatır; ödülleri, akademik katkısını tesciller. Dönem olarak, İslam'ın yeniden yorumlandığı bir çağda, Kılıç'ın çalışmaları aydınlatıcıdır.