Stalinin Cinayetleri, Lev Troçki'nin Stalin rejiminin vahşetlerini ve iç temizliklerini ele alan güçlü bir eleştiri kitabıdır. Bu eser, Troçki'nin sürgündeki gözlemleri ve kişisel deneyimlerine dayanarak, Sovyetler Birliği'nde Joseph Stalin'in liderliğinde gerçekleşen kitlesel cinayetleri, siyasi tasfiyeleri ve totaliter baskıyı detaylı bir şekilde inceler. Kitap, 1930'ların ortalarında yazılmış olup, Troçki'nin Stalin'in politikalarını 'terörizm' olarak nitelendirdiği bölümlerle doludur. Özet olarak, kitap Stalin'in iktidarını pekiştirmek için uyguladığı yöntemleri, özellikle 1936-1938 yılları arasındaki Büyük Temizlik (Great Purge) dönemini mercek altına alır. Troçki, bu süreçte binlerce Bolşevik üyenin, ordu komutanlarının, entelektüellerin ve sıradan vatandaşların sahte suçlamalarla yargılanıp idam edildiğini veya gulag kamplarına gönderildiğini belgeler. Kendi ailesinin ve yoldaşlarının da bu cinayetlerden etkilendiğini anlatarak, kişisel bir boyut katar. Kitap, Stalin'in Troçkistlere ve muhaliflere yönelik sistematik yok etme kampanyasını, NKVD'nin (Sovyet gizli polisi) rolünü ve propaganda mekanizmalarını derinlemesine analiz eder. Troçki, bu cinayetlerin yalnızca bireysel trajediler olmadığını, aynı zamanda devrimin ilk ideallerini yok eden bir karşı-devrim olduğunu savunur. Temalar açısından, kitap totaliterizmin doğasını, güç yozlaşmasını, sadakatsizliğin bedelini ve devrimci ideallerin ihanetini işler. Troçki, Marksist bir perspektiften, Stalin'in bürokratik diktatörlüğünün proletarya diktatörlüğünü yozlaştırdığını vurgular. Kitapta, özgürlük, adalet ve enternasyonalizm temaları ön plandadır; Stalin'in milliyetçi ve emperyalist eğilimleri eleştirilir. Hedef okur kitlesi, tarih meraklıları, siyaset bilimcileri, sol hareket aktivistleri ve totaliter rejimlerin dinamiklerini anlamak isteyen entelektüellerdir. Özellikle 20. yüzyıl tarihiyle ilgilenen öğrenciler, Troçki'nin devrimci mirasını keşfetmek isteyenler ve günümüz otoriter rejimlerini anlamak için referans arayanlar bu kitaptan faydalanabilir. Benzer eserler arasında, Aleksandr Soljenitsin'in 'Gulag Takımadaları' gibi Sovyet baskısını anlatan otobiyografik çalışmalar, George Orwell'in 'Hayvan Çiftliği' ve '1984' romanları ki bunlar totaliterizmi alegorik olarak ele alır, Hannah Arendt'in 'Totaliterizmin Kökenleri' kitabı ki teorik bir analiz sunar, ve Robert Conquest'in 'Büyük Terör' eseri ki Stalin'in temizliklerini tarihsel belgelerle inceler yer alır. Troçki'nin bu kitabı, sürgündeki bir devrimcinin kaleminden çıkan bir manifesto niteliğindedir ve Sovyet tarihinin karanlık sayfalarını aydınlatır. Kitabın yapısı, deneme tarzında olup, kronolojik olay örgüsüyle ilerler; Troçki'nin keskin dili ve analitik derinliği okuyucuyu sürükler. Stalin'in cinayetleri sadece fiziksel değil, ruhsal ve ideolojik bir katliam olarak tasvir edilir. Troçki, bu eserle Stalin'i 'devrimin mezar kazıcısı' olarak damgalar ve okurları gerçek sosyalizmin peşinde koşmaya çağırır. Kitabın etkisi, Soğuk Savaş döneminde Batı'da büyük yankı uyandırmış, Troçkizmin yayılmasına katkı sağlamıştır. Günümüzde ise, otoriter popülizmin yükselişiyle yeniden güncel hale gelmiştir. Detaylı özetinde, Troçki'nin 1937'de Meksika'da yazdığı mektuplar ve makaleler derlenmiştir; örneğin, Zinovyev ve Kamenev gibi eski yoldaşlarının Moskova Duruşmaları'ndaki itiraflarını sahte olarak niteler. Kitap, 200 sayfayı aşan hacmiyle, zengin dipnotlar ve kaynaklarla desteklenir. Tema olarak, bireysel özgürlüğün devlet şiddeti karşısındaki kırılganlığını vurgular. Hedef okur için, bu kitap hem bir uyarı hem de ilham kaynağıdır; benzer eserlerle karşılaştırıldığında, Troçki'nin içten bir tanıklığı ön plana çıkar.

Lev Troçki (1879-1940), asıl adıyla Lev Davidoviç Bronştein, Rus devrimci, Marksist teorisyen ve Bolşevik lideridir. Ukrayna'da Yahudi bir ailenin çocuğu olarak doğan Troçki, gençliğinde sosyalist harekete katılmış, 1898'de Sibirya'ya sürgüne gönderilmiştir. Kaçarak Avrupa'ya sığınmış, 1905 Rus Devrimi'nde Petrograd Sovyeti'nin başkanı olmuştur. 1917 Ekim Devrimi'nde Lenin'in yanında kilit rol oynamış, Kızıl Ordu'yu kurarak İç Savaş'ta zafer kazanmıştır. Ancak Lenin'in ölümünden sonra Stalin'le güç mücadelesine girmiş, 1927'de partiden ihraç edilmiş ve 1929'da Sovyetler'den kovulmuştur. Sürgünde, Türkiye, Fransa, Norveç ve Meksika'da yaşamış, Stalin'in ajanları tarafından 1940'ta suikasta uğrayarak öldürülmüştür. Troçki'nin biyografisi, devrimci tutku, entelektüel derinlik ve trajik bir sonla doludur; sürekli hareket halinde, yazarak ve örgütleyerek ideallerini savunmuştur. Üslubu, keskin, polemikçi ve analitiktir; karmaşık Marksist kavramları erişilebilir kılar, ironik ve ateşli bir dil kullanır. Eserlerinde, tarihsel materyalizmi diyalektik bir yaklaşımla işler, duygusal derinlikten ziyade mantıksal argümanlara ağırlık verir. Önemli eserleri arasında 'Tarihin Olarak Devrim', 'Sınıf Mücadeleleri', 'Kalıcı Devrim Teorisi' ve 'Stalinin Cinayetleri' sayılabilir; bu kitaplar, Troçkizmin temel taşlarını oluşturur. Ödül olarak resmi bir tanesi yoktur, zira sürgündeydi, ancak entelektüel mirası devasa olup, Dördüncü Enternasyonal'i kurarak kalıcı etki bırakmıştır. Dönemi, 20. yüzyıl başı devrimci kaosundan Soğuk Savaş'a uzanır; I. Dünya Savaşı, Rus Devrimi ve faşizmin yükselişiyle şekillenmiştir. Troçki, sürekli devrim teorisiyle tanınır; emperyalizm altında ulusal devrimlerin yetersiz olduğunu, işçi sınıfının enternasyonal kurtuluşunu savunur. Biyografisinde, ailesel trajediler ön plandadır: Oğlu Lev Sedov'un gizemli ölümü ve Stalin'in cinayetleri onu derinden etkilemiştir. Troçki'nin yazıları, otobiyografik unsurlarla zenginleşir; 'Hayatım' adlı otobiyografisi, dönemin ruhunu yansıtır. Üslubunda, Rus edebiyatının etkileri görülür, ama politik bir aciliyet hâkimdir. Önemli eserleri, 'Ekim Devrimi'nin Sonuçları' ve 'Faşizm Nedir?' gibi kitaplarla genişler; bunlar, Nazizm ve Stalinizm'i eleştirir. Ödül eksikliği, muhalif statüsünden kaynaklanır, fakat UNESCO'nun kültürel miras listelerine giren yazıları vardır. Dönem olarak, 1890'lar-1940 arası, sosyalist hareketin zirve ve çöküş evresidir. Troçki, entelektüel bir devrimci olarak, Gramsci ve Lukacs gibi düşünürlerle kıyaslanır; mirası, Yeni Sol ve anti-Stalinci akımlarda yaşar. Biyografisi, sürgün mektuplarıyla belgelenmiştir; Meksika'daki Frida Kahlo ve Diego Rivera ile ilişkisi, kişisel hayatını renklendirir. Troçki'nin önemi, totaliterizme karşı duruşunda yatar; eserleri, günümüz sol hareketlerine ilham verir.