Ruhul Beyan Tefsiri, İsmail Hakkı Bursevî tarafından kaleme alınmış, İslam dünyasında önemli bir yere sahip, kapsamlı bir tefsir çalışmasıdır. 23 ciltten oluşan bu eser, Kur'an-ı Kerim'in ayetlerini yorumlamak, anlamlarını açıklamak ve okuyucuya aktarmak amacıyla hazırlanmıştır. Tefsir, sadece ayetlerin kelime anlamlarını vermekle kalmaz, aynı zamanda ayetlerin iniş sebeplerini, tarihsel arka planlarını, farklı yorumlarını ve tasavvufi yorumlarını da içerir. Eserin temel amacı, Kur'an'ı daha iyi anlamak, onun mesajını günümüz insanına ulaştırmak ve İslam'ın evrensel ilkelerini öğretmektir. Ruhul Beyan, özellikle tasavvufi yorumlara ağırlık vermesiyle diğer tefsirlerden ayrılır. Bursevî, ayetleri yorumlarken tasavvufi düşünceyi, irfan geleneğini ve manevi derinliği ön plana çıkarır. Bu özelliği sayesinde eser, sadece ilim insanları tarafından değil, aynı zamanda tasavvufa ilgi duyan geniş bir okuyucu kitlesi tarafından da ilgiyle karşılanmıştır. Eserin dili, dönemin özelliklerini yansıtmakla birlikte, anlaşılır ve akıcıdır. Bursevî, ayetleri yorumlarken farklı mezheplerin görüşlerine yer verir, ancak kendi tasavvufi bakış açısını da korur. Bu durum, eseri çok yönlü ve zengin bir kaynak haline getirir. Ruhul Beyan Tefsiri, İslam dünyasında uzun yıllar boyunca okunmuş, üzerinde araştırmalar yapılmış ve birçok farklı dile çevrilmiştir. Eser, Kur'an'ı anlamak isteyenler için temel bir başvuru kaynağı olmasının yanı sıra, tasavvufi düşünceye ilgi duyanlar için de önemli bir rehberdir. Kitap, Kur'an'ın manevi derinliğini ve evrensel mesajını okuyucuya sunarken, İslam'ın temel prensiplerini de öğretir. Ruhul Beyan, sadece bir tefsir olmanın ötesinde, aynı zamanda bir kültür ve medeniyet mirasıdır. Benzer kitaplar arasında, Elmalılı Hamdi Yazır'ın Hak Dini Kur'an Dili, Taberi'nin Camiü'l-Beyan an Te'vil-i Ayi'l-Kur'an, İbn Kesir'in Tefsirü'l-Kur'ani'l-Azim ve Mevdudi'nin Tefhimu'l-Kur'an gibi eserler sayılabilir.

İsmail Hakkı Bursevî, 1653 yılında Bursa'da doğmuş, Osmanlı döneminin önemli mutasavvıf, müfessir ve alimlerinden biridir. Tasavvuf geleneği içinde yetişmiş, Nakşibendi tarikatına mensup olan Bursevî, özellikle tasavvufi yorumlarıyla tanınır. Eğitimine Bursa'da başlamış, daha sonra İstanbul'a giderek çeşitli alimlerden dersler almıştır. Özellikle İbrahim Efendi'den tasavvuf eğitimi almış ve onun manevi terbiyesi altında yetişmiştir. Bursevî, eğitimini tamamladıktan sonra Bursa'ya dönmüş ve burada irşad faaliyetlerine başlamıştır. Aynı zamanda birçok eser kaleme alarak, düşüncelerini ve bilgilerini geniş kitlelere ulaştırmıştır. Yazım üslubu, akıcı, anlaşılır ve tasavvufi derinliği olan bir yapıya sahiptir. Eserlerinde, Kur'an ayetlerini yorumlarken tasavvufi ilkeleri ve manevi derinliği ön plana çıkarır. Onun en önemli eseri, Kur'an-ı Kerim'in tefsiri olan Ruhul Beyan'dır. Bunun yanı sıra, tasavvuf, ahlak ve edebiyat alanlarında da birçok eser yazmıştır. Eserlerinde genellikle tasavvufi konuları, ahlaki öğütleri ve İslam'ın temel prensiplerini işlemiştir. Bursevî, eserlerinde hem şeriat ilmini hem de tasavvufi bilgileri bir araya getirerek, okuyucularına bütüncül bir bakış açısı sunmuştur. İsmail Hakkı Bursevî, eserleriyle sadece kendi döneminde değil, sonraki dönemlerde de etkili olmuş, düşünceleri ve öğretileriyle birçok kişiye ilham kaynağı olmuştur. Onun yazdığı eserler, tasavvufi düşüncenin yayılmasına ve İslam'ın doğru anlaşılmasına önemli katkılar sağlamıştır. Bursevî, eserlerinde, insanın manevi yolculuğuna rehberlik etmiş, ahlaki değerleri yüceltmiş ve İslam'ın evrensel mesajını aktarmıştır. İsmail Hakkı Bursevî'nin yaşadığı dönem, Osmanlı İmparatorluğu'nun yükseliş ve gerileme dönemlerine denk gelmektedir. Bu dönemde, ilim, kültür ve sanat alanlarında önemli gelişmeler yaşanmış, farklı düşünce akımları ortaya çıkmıştır. Bursevî, bu dönemde tasavvufi düşünceyi temsil etmiş ve eserleriyle bu düşüncenin yayılmasına öncülük etmiştir. İsmail Hakkı Bursevî, 1725 yılında Bursa'da vefat etmiştir.