Rosemarynin Bebeği (Rosemary's Baby), Ira Levin'in 1967 tarihli ünlü korku romanıdır. Roman, New York'ta yeni bir eve taşınan genç evli bir çift olan Rosemary Woodhouse ve eşi Guy'ın hikayesini anlatır. Guy, umutsuz bir aktördür ve kariyerinde ilerlemek için her şeyi yapmaya hazırdır. Rosemary ise hamile kalmayı hayal etmektedir. Taşındıkları Castevet adlı apartman, tuhaf ve ürkütücü bir üne sahiptir; geçmişte tuhaf olaylara sahne olmuş ve bazı sakinleri intihar etmiştir. Apartmanın yaşlı ve zengin komşuları Roman ve Minnie Castevet, kısa sürede çifte yakın ilgi göstermeye başlar. Roman Castevet, Guy'ın kariyerinde ani bir yükseliş yaşamasına yardımcı olurken, Minnie de Rosemary'ye hamileliği konusunda aşırı müdahaleci olur. Rosemary, hamileliği ilerledikçe hem kocasının hem de komşularının tuhaf davranışlarından şüphelenmeye başlar. Kocasının, kariyerini ilerletmek için kendisini ve doğmamış çocuğunu şeytani bir tarikatla anlaşma yaptığına dair korkunç bir paranoyaya kapılır. Romanın ana temaları arasında masumiyetin yitirilmesi, paranoya, güvensizlik, kadınların bedeni üzerindeki kontrol kaybı ve kürtaj korkusu yer alır. Rosemary'nin hamileliği, onun hem fiziksel hem de psikolojik olarak giderek artan bir çaresizlik ve dehşet yaşamasına neden olur. Kitap, okuyucuyu Rosemary'nin paranoyasının gerçek mi yoksa bir halüsinasyon mu olduğu konusunda sürekli bir belirsizlik içinde bırakır. Romanın hedef okuyucu kitlesi, psikolojik gerilim ve korku türlerini seven, karakter odaklı hikayelerden hoşlanan ve toplumsal korkuları (özellikle 70'ler öncesi Amerika'daki kadınların durumu ve dini inançlar üzerine olanlar) keşfetmek isteyen okurlardır. Rosemary'nin Bebeği'ne benzer eserler arasında Shirley Jackson'ın 'Lanetli Ev' (The Haunting of Hill House) gibi gotik korku öğeleri taşıyan romanlar, Stephen King'in doğaüstü olayları ve psikolojik gerilimleri harmanlayan eserleri ve hatta Polanski'nin kendi yönettiği filmi de yer alır. Romanın başarısı, korkunun kaynağının dışsal bir tehditten ziyade, insanın kendi çevresi ve yakınındaki insanlara duyduğu güvensizlikten kaynaklanabileceği fikrini ustaca işlemesinden kaynaklanmaktadır. Rosemary'nin giderek artan yalnızlığı ve çevresindeki herkesin ona karşı dönmesi, kitabın en rahatsız edici yönlerinden biridir.

Ira Levin (1929-2007), Amerikalı bir romancı ve oyun yazarıydı. Özellikle gerilim, korku ve kara mizah türlerindeki eserleriyle tanınır. Levin, eserlerinde sıradan insanların beklenmedik ve dehşet verici durumlarla karşılaşmasını ustaca anlatır. Yazarın üslubu genellikle akıcı, sürükleyici ve detaycıdır. Karakterlerinin psikolojik durumlarına odaklanır ve okuyucuyu olay örgüsünün içine çeker. Levin, karmaşık olay örgüleri kurma ve beklenmedik dönemeçler yaratma konusunda oldukça başarılıdır. 'Rosemary'nin Bebeği' (1967) onun en bilinen romanıdır ve bu eser, şeytani tarikatlar, komplo teorileri ve paranoyayı konu alarak korku edebiyatında çığır açmıştır. Roman, Roman Polanski tarafından aynı adlı bir filme de uyarlanmış ve büyük başarı kazanmıştır. Levin'in diğer önemli eserleri arasında 'Öteki Dünya' (A Kiss Before Dying, 1953) yer alır; bu roman da bir cinayet gizemini konu alır ve genç bir adamın zengin bir kadınla evlenip mirasından faydalanma çabalarını anlatır. 'Stepford Kadınları' (The Stepford Wives, 1972), kadınların toplumsal rollerine ve erkek egemen toplumun kadınlar üzerindeki baskısına dair ürkütücü bir distopyadır. Bu roman da sinemaya uyarlanmıştır. 'Brezilya'dan Gelen Adam' (Deathtrap, 1978), Broadway'de uzun süre gösterilen ve sonrasında filme uyarlanan bir tiyatro oyunudur; bu eser gerilim ve kara mizahı bir araya getirir. Levin, eserleriyle hiçbir büyük edebiyat ödülü kazanmamış olsa da, yarattığı atmosferler, karakter derinliği ve akılda kalıcı olay örgüleriyle okuyucuların gönlünde taht kurmuştur. Yazarın eserleri genellikle 20. yüzyılın ortaları ve sonlarına doğru Amerikan toplumundaki değişimleri, korkuları ve toplumsal baskıları yansıtır. Özellikle 'Stepford Kadınları'nda işlenen toplumsal cinsiyet rolleri ve 'Rosemary'nin Bebeği'nde işlenen komplo ve paranoya temaları, dönemin ruhunu anlamak açısından önemlidir. Ira Levin, edebi kariyerine tiyatro oyunları yazarak başlamış ve daha sonra romana yönelmiştir. Romanlarının çoğunda gerilim ve korku unsurlarını başarıyla harmanlamış, okuyucuyu sürekli olarak bir sonraki sayfanın ne getireceğini merak ettirmiştir. Üslubunun en belirgin özelliklerinden biri, olayları karakterlerin bakış açılarından aktarırken yarattığı yoğun atmosfer ve psikolojik derinliktir. Levin, basit ama etkili bir dil kullanarak okuyucuyu hikayenin içine çekmeyi başarır. Onun eserleri, korkunun sadece canavarlardan değil, aynı zamanda insanın kendi zayıflıklarından, korkularından ve en yakınındaki insanlardan da kaynaklanabileceğini göstermiştir.