Mukasefetul Kulup (Kalplerin Keşfi), İmam Gazali'nin en önemli eserlerinden biridir ve Müslüman tasavvuf geleneğinin temel taşlarından biri olarak kabul edilir. Bu eser, kalbin manevi hastalıklarını ve bunların tedavisini ele alır. Gazali, eserde kalbin arınması, ruhun terbiye edilmesi ve Allah'a yakınlaşma yollarını detaylı bir şekilde açıklar. Kitap, insanın iç dünyasına yönelik derin bir analiz sunar ve kalbin çeşitli hallerini, bu hallerin nedenlerini ve sonuçlarını inceler. Gazali, kalbin katılaşması, gaflet, dünya sevgisi, riya, haset gibi manevi hastalıklara dikkat çeker ve bu hastalıklardan kurtulmanın yollarını gösterir. Eserin temel teması, insanın kalbini temizleyerek Allah'a ulaşma çabasıdır. Gazali, bu amaca ulaşmak için çeşitli ibadetleri, ahlaki erdemleri ve manevi uygulamaları tavsiye eder. Kitap, aynı zamanda, insanın kendini tanıması, nefsiyle mücadele etmesi ve dünya hayatının geçiciliğini idrak etmesi konularına da değinir. Hedef okur kitlesi, manevi gelişimine önem veren, tasavvufi düşünceye ilgi duyan ve ruhsal bir yolculuğa çıkmak isteyen kişilerdir. Kitap, sadece Müslümanlar için değil, evrensel ahlak ve maneviyat ilkelerine ulaşmak isteyen herkes için değerli bir rehber niteliğindedir. Mukasefetul Kulup, tasavvuf edebiyatının önemli bir örneğidir ve birçok farklı dile çevrilerek geniş bir okuyucu kitlesine ulaşmıştır. Eser, içeriğindeki derinlik ve öğreticilik sayesinde yüzyıllardır okunmaya devam etmektedir. Benzer kitaplar arasında İmam Gazali'nin diğer eserleri olan İhya'u Ulum'id-Din (Dinin İhyası), Kimya-yı Saadet (Mutluluğun Kimyası) ve Mizanü'l-Amel (Amellerin Terazisi) sayılabilir. Ayrıca, tasavvuf alanında yazılmış olan Mevlana Celaleddin Rumi'nin Mesnevi'si, İbn Arabi'nin Fusus al-Hikam'ı ve Ahmed Yesevi'nin Divan-ı Hikmet'i de bu eserle benzer temaları işleyen önemli kaynaklardır. Mukasefetul Kulup, manevi bir rehber olarak, okuyucusuna iç huzuru bulma ve Allah'a yakınlaşma yolunda rehberlik eder.

İmam Gazali, tam adıyla Ebu Hamid Muhammed bin Muhammed el-Gazali, 1058 yılında İran'ın Tus şehrinde doğmuş, İslam dünyasının en önemli düşünürlerinden biridir. Gazali, hem dini ilimlerde hem de felsefede derinleşmiş, farklı disiplinleri bir araya getiren ve İslam düşüncesine önemli katkılarda bulunmuş bir alimdir. Gazali'nin yazım üslubu, derin düşünceleri sade ve anlaşılır bir dille ifade etme yeteneği ile karakterizedir. Karmaşık konuları bile okuyucunun kolayca anlayabileceği bir şekilde ele alır. Eserlerinde mantık, felsefe, tasavvuf ve kelam gibi farklı alanlardan beslenir. Gazali, özellikle tasavvufi düşünceye olan katkılarıyla tanınır. Onun eserleri, İslam dünyasında manevi uyanışa ve ahlaki gelişime önemli katkılar sağlamıştır. Gazali'nin en önemli eserleri arasında İhya'u Ulum'id-Din (Dinin İhyası), Tehâfüt el-Felâsife (Filozofların Tutarsızlığı), Mukasefetul Kulup (Kalplerin Keşfi), Kimya-yı Saadet (Mutluluğun Kimyası) ve Mizanü'l-Amel (Amellerin Terazisi) sayılabilir. Gazali, yaşadığı dönemde Selçuklu İmparatorluğu'nda önemli görevler üstlenmiş, Nizamiye Medresesi'nde hocalık yapmış ve dönemin siyasi ve sosyal olaylarına aktif olarak katılmıştır. Herhangi bir ödül almamış olsa da, düşünceleri ve eserleri yüzyıllar boyunca İslam dünyasında büyük saygı görmüş ve birçok farklı kültürde etkili olmuştur. Gazali, 1111 yılında Tus'ta vefat etmiştir. Onun düşünceleri, İslam dünyasında tasavvufun yayılmasına ve felsefi düşüncenin gelişmesine önemli katkılar sağlamıştır. Gazali, İslam düşüncesinin şekillenmesinde ve sonraki nesillere aktarılmasında önemli bir rol oynamıştır.