Mantıkut-Tayr (Kuşların Dili), Feriduddin Attar'ın en önemli eserlerinden biridir ve tasavvufi bir alegoridir. Eser, kuşların, Simurg'u (Anka kuşu) bulmak için çıktıkları mistik bir yolculuğu anlatır. Bu yolculuk, insanın Allah'a ulaşma çabasını sembolize eder. Kuşlar, bu uzun ve zorlu yolculukta çeşitli zorluklarla karşılaşır, farklı engelleri aşmak zorunda kalır ve çeşitli kuş türleri, farklı karakterleri ve manevi halleri temsil eder. Her kuş, kendi zayıflıkları, korkuları ve dünyevi bağlarıyla yüzleşir. Yolculuk boyunca, kuşlar, Simurg'a ulaşmanın zorluğunu ve bu yolda katlanılması gereken fedakarlıkları anlarlar. Simurg'a ulaşmak, aslında kendi benliklerinden sıyrılıp, ilahi aşkta yok olmayı ifade eder. Eserin ana teması, insanın manevi arayışı, nefsin arındırılması ve Allah'a yakınlaşma çabasıdır. Attar, bu temayı, semboller, alegoriler ve didaktik öyküler aracılığıyla işler. Kuşların yolculuğu, tasavvuf yolundaki farklı makamları ve halleri temsil eder. Örneğin, bülbül aşkı, papağan taklidi, kartal bilgeliği temsil ederken, diğer kuşlar da farklı özellikleri ve deneyimleri simgeler. Eser, aynı zamanda, dünyanın geçiciliğini, mal mülkün değersizliğini ve gerçek mutluluğun manevi değerlerde olduğunu vurgular. Hedef okuyucu kitlesi, tasavvufa ilgi duyan, manevi arayış içinde olan ve derin anlamlar arayan kişilerdir. Mantıkut-Tayr, sadece bir hikaye anlatmakla kalmaz, aynı zamanda okuyucuyu düşünmeye, sorgulamaya ve kendi iç dünyasına yönelmeye teşvik eder. Eser, tasavvuf edebiyatının önemli bir örneği olarak kabul edilir ve Mevlana'nın Mesnevi'si, İbn Arabi'nin Fususü'l-Hikem'i gibi eserlerle birlikte anılır. Benzer eserler arasında, Mevlana'nın Mesnevi'si, İbn Arabi'nin Fususü'l-Hikem'i ve Yunus Emre'nin Divanı sayılabilir. Bu eserler de benzer temaları işlerken, farklı anlatım biçimleri ve üsluplar kullanır. Mantıkut-Tayr, kuşların sembolizmi aracılığıyla, insanın manevi yolculuğunu ve Allah'a ulaşma çabasını etkili bir şekilde anlatır. Eser, evrensel bir mesaj taşır ve farklı kültürlerden ve dönemlerden okuyuculara hitap eder.

Feriduddin Attar, 12. yüzyıl İran'ının önde gelen mutasavvıflarından ve şairlerinden biridir. Tam adı Feriduddin Ebu Hamid Muhammed bin İbrahim'dir. Nişabur'da doğmuş ve yaşamıştır. Hayatı hakkında çok fazla kesin bilgi olmamakla birlikte, Attar'ın eczacılıkla uğraştığı ve bu meslek sayesinde farklı insanlarla tanışarak tasavvufa yöneldiği rivayet edilir. Attar'ın yazım üslubu, derin manevi anlamları, semboller ve alegorilerle dolu, akıcı ve etkileyicidir. Eserlerinde, tasavvufi düşünceleri, aşkı, insan ruhunun derinliklerini ve Allah'a ulaşma yolunu anlatır. Onun şiirleri, didaktik özellikler taşır ve okuyucuyu düşünmeye, sorgulamaya ve manevi arayışa teşvik eder. Attar, eserlerinde, tasavvufi kavramları ve sembolleri ustalıkla kullanır. Kuşların Dili (Mantıkut-Tayr), onun en bilinen eseridir ve tasavvufi bir alegoridir. Ayrıca, İlahi Komedi'ye ilham kaynağı olduğu düşünülen İlahiname, Tezkiretü'l-Evliya (Evliyalar Tezkiresi) ve Musibetname gibi önemli eserleri vardır. Attar'ın eserleri, tasavvuf edebiyatının önemli örnekleridir ve Mevlana, Yunus Emre gibi diğer mutasavvıf şairleri etkilemiştir. Attar'ın eserleri, yaşadığı dönemde ve sonrasında büyük ilgi görmüş, farklı dillere çevrilmiş ve farklı kültürlerde okunmuştur. Attar, eserleriyle, tasavvufi düşüncenin yayılmasına ve insanlığa manevi rehberlik etmeye önemli katkılar sağlamıştır. Maalesef, Attar'ın hayatı boyunca aldığı ödüller veya onurlandırılmalar hakkında doğrudan bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, eserlerinin değeri ve etkisi göz önüne alındığında, manevi liderler ve düşünürler tarafından takdir edildiği ve saygı duyulduğu açıktır. Attar, Moğol istilası sırasında öldürülmüştür. Bu olay, onun hayatının trajik bir sonunu işaret ederken, eserlerinin ve düşüncelerinin ölümsüzlüğünü engellememiştir.